دکتر سید هادی برهانی، استاد دپارتمان مطالعات فلسطین دانشگاه تهران، رسالۀ خود در دانشگاه اگزتر را با عنوان «تحلیل انتقادی کتب درسی مورد استفاده در دانشگاههای غربی، برای تدریس تاریخ فلسطین و اسرائیل» گذرانده است. استاد راهنمای رسالۀ او، ایلان پاپه، از برجستهترین چهرههای دانشگاهی مخالف با اسرائیل است که پژوهشهای تاریخی او دربارۀ اختلاف اسرائیل و فلسطین، جزء معتبرترین و شناختهشدهترین کتابهای موجود در این زمینه است.
ادبيات پسااستعماري پس از افشاي ايدئولوژي استعمار به انسان حاشيه اي و فرودست اطمينان مي دهد که می تواند به توسعه و دموکراسی غربی برسد.دعوت به مقاومت و مبارزه براي رسيدن به سطح انسان غربي، غايت ادبيات پسااستعماري متداول است
هیچ جا نمیشود فیلم را خرید یا حتی دانلود کرد. در صفحه ویکیپدیای ادوارد سعید هم خبری از وجود چنین فیلمی نیست، نه انگلیسی و نه عربی و نه طبیعتا فارسی که ترجمهی اینهاست. از لیست مستندهای خود بیبیسی هم حذف شده است. انگار که چنین فیلمی اصلا ساخته نشده باشد. با دانستن اینکه دفتر سعید در دانشگاه کلمبیا آتش گرفته(آتش زده شده) و با دانستن بسیاری ماجراهای عجیب و غریب دیگر مثل اینکه در صفحه ویکی پدیای سعید اثری از ماجرای آتش سوزی دفترش نیست، فرض وجود یک اراده برای حذف تمام آثار این فیلم آنقدرها هم توهم توطئه به نظر نمیرسد!
دانستن از زندگی مردم فلسطین مسئلهای است که مخاطب ایرانی کمتر میتواند از طریق رسانههای گوناگون داخل و خارج کشور به اطلاعات درستی پیرامون آن دست یابد؛ چرا که زندگی مردم فلسطین از سویی مسئلهای مغفول است و از سوی دیگر، در هیاهوی رفتوبرگشتهای سیاسی، محلی از اعراب نمییابد.
اگر دلیل برتری ایران در کشتی، انفرادی بودن این ورزش است، چرا ایرانیان در صدها رشته ورزشی انفرادی دیگر مانند شنا، دو صدمتر، پرش طول، ژیمناستیک و… نتوانسته اند حائز رتبه های برتر جهانی شوند؟
ادوارد سعید مقالهای در هفتهنامهی الاهرام دارد که از اولین (و آخرین) تجربهی دیدار نزدیکش با سارتر سخن میگوید. سعید در سال 2000 پس از 20 سال شرح ماوقع این دیدار را در هفتهنامهی الاهرام، 18-24 مه 2000، شمارهی 482 منتشر کرد. این گزارش بهلحاظ معرفی شرایط تاریخی روشنفکران فرانسه و برخی فعالان در مسئلهی فلسطین از طرفی و همچنین اشارتهای سعید دربارهی فوکو و به ویژه دوبووار برای ما سرشار از ظرائف آموزنده است.
متن سعید سرشار از الفاظ کنایی، خودمانی و طنزآمیز است. تا جایی که در توان مترجم بود منظور مؤلف با معادلهای فارسی مناسب بیان شده است. همچنین به منظور رعایت اختصار از آوردن پانوشت برای بسیاری از نامهای شخصیتها و مکانها چشمپوشی شد. همهی پانوشتها از مترجم است.