اصلا تا حالا جرات کرده اید در هنگام گزینش و استخدام در رزومه کاریتان قید کنید دو سال چوپانی کرده ام، دو سال کشاورزی کرده ام، دو سال کارگری کرده ام، اما تا دلتان بخواهد از عناوین دهن پرکن بی فایده استفاده کرده اید؛ اصلا این همه کار فرهنگی، کجای فرهنگ جامعه را درست کرده است/ همواره به لحاظ سیاسی از دوران قاجار و خصوصا پهلوی انتقاد می کنیم، اما غافل از آنکه آنچه خود دامن می زنیم ادامه راهی است که آنها شروع کرده اند گسترش بی در و پیکر ادارات ناکارآمد با واسطه و بی واسطه دولتی که از بودجه بیت المال ارتزاق می کنند
چنانچه برنامه «ماه عسل» را در كليت فضاي اجتماعي ايران در نظر آوريم حق با «جريان هاي انقلابي» است و اگر چنانچه ماه عسل را به يك عنوان يك برنامه مجرد در نظر آوريم، اين برنامه اولاً مؤيد «جمهوري اسلامي» است نه «انقلاب اسلامي»، ثانياً كشورهايي نظير ايالات متحده آمريكا كه بر پايه «اقتصاد بازار آزاد» بدون نفي «خانواده و مذهب» بنا شده اند از چنين محتواهايي بهره برداري وسيعي مي نمايند.
نائومی کلاین دراین کتاب اجرای سیاستهای بازارمحور نولیبرالیسم توسط ایالات متحده و متحدشان را به چالش میگیرد و با تبحر و ظرافت قابل تحسینی نشان میدهد که همواره در طول تاریخ، ایدههای آزادسازی افراطی نزد مردم غیر محبوب بوده است. وی معتقد است اجرای این گونه سیاستها بهوسیلهی اقتصاددانان نولیبرال در «صندوق بین المللی پول» و «بانک جهانی» نتیجهی برنامهریزی های آمریکا برای نفوذ به ساختار داخلی تصمیمگیری کشورهای جهان سوم است.
نائومی کلاین دراین کتاب اجرای سیاستهای بازارمحور نولیبرالیسم توسط ایالات متحده و متحدشان را به چالش میگیرد و با تبحر و ظرافت قابل تحسینی نشان میدهد که همواره در طول تاریخ، ایدههای آزادسازی افراطی نزد مردم غیر محبوب بوده است. وی معتقد است اجرای این گونه سیاستها بهوسیلهی اقتصاددانان نولیبرال پیرو «مکتب شیکاگو» (Chicago School)(نظریههای اقتصادی دانشگاه شیکاگوی آمریکا) در «صندوق بین المللی پول» و «بانک جهانی» نتیجهی برنامهریزی های آمریکا برای نفوذ به ساختار داخلی تصمیمگیری کشورهای جهان سوم است.
بايد به اين سئوال پاسخ داد كه تن دادن به مقدرات نظام جهاني اقتصاد با چنين تاريخچه اي تا چه حد عاقلانه به نظر ميرسد؟ آيا نسخه هاي نهادهاي جهاني اقتصاد، نفع كشورهاي حاشيه اي را نيز مد نظر قرار ميدهد؟ آيا ابرشركت ها چه در حوزه توليد و چه در حوزه توزيع مي توانند گامي در جهت برقراري عدالت باشند؟ …
الآن طرح این مباحث موضوعیت بیشتری نسبت به دهه هفتاد پیدا کرده است. جامعه ایران بعد از بیست و بیست و پنج سال برنامهریزی و اقدام، به هر حال به این نتیجه رسیده است که لااقل آنچه را که در قانون اساسیاش دنبال میکرد یا آنچه را که انتظار از تأسیس یک حکومت داشت،آنچه که از کلام رهبری بر میآید که دهه کنونی را دهه پیشرفت و توسعه نامگذاری بکنیم یا الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت داشته باشیم، اینها حکایت از این مطلب میکند که آنچه به دست آوردهایم، کاستیهایی دارد. چنین فضایی که الآن در جامعه هست، تا حدودی تقویت کننده طرح ایدههایی مثل ایدههای شهید آوینی و امثالهم هم هست. دهه هفتاد چنین فضایی وجود نداشت. الآن فرصت مناسبی است که بعضی از آنها مطرح شود
نگاه «منحصراً تحصیلی» به رشته نگاهی ناقص و ضعیف است. انتخاب رشته بخصوص در مقطع کارشناسی ارشد آغاز فعالیت جدی در یک «حوزه ی علمی و اجتماعی» است و به نوعی مهمترین معرّف «هویت اجتماعی» هرکسی است. حتی می خواهم از این هم جلوتر بروم و بگویم با بضاعت امروز اساتید و وضعیت نابسامان سیستم آموزشی ما، مقوله ی «آموزش» بیشتر متکی به خودِ فرد است تا برنامه رسمی درسی دانشگاه. در عوض قصد دارم که بعد جدیدی از ماهیت رشته تحصیلی را در اینجا برجسته کنم که عموماً توجه چندانی بدان نمی شود و آن «نگاه به رشته تحصیلی به مثابه ی حوزه ی کاری» است. یعنی آن بخشی از اجتماع که شخص با آن درگیر است و به نوعی در جامعه با عنوان این حوزه ی عملی شناخته می شود. انتخاب رشته در واقع انتخاب حوزه ی اجتماعی عمل هرکسی است.
اراده سیاسی برای ریشه کن کردن فقر وجود ندارد، جامعه هم در برابر فقر مسئول است زمانی که در جامعه یک نفر گرسنه است مردم دیگر هم مسئول هستند، ما حساسیت هایمان را نسبت به فقر که هدفمان از انقلاب بود را از دست داده ایم. آن قدر که در پرونده های سیاسی داخلی و خارجی، حساس هستیم درباره فقر حساسیت نداریم. آیا تا به حال فقر، تیتر یک روزنامه شده است؟
اگر به سایت رسمی کاندیداها مراجعه و برنامه های آن ها مورد ارزیابی قرار گیرد، مشاهده می شود که تنها اقتصاد و سیاست مورد توجه آن ها قرار گرفته است آن هم بدون در نظر گرفتن جنبه های مختلفی مانند تأثیر اقتصاد بر سبک زندگی و فرهنگ.
اکنون بخش کشاورزی در نگاه بسیاری از مسئولان اقتصادی کشور، تمام شده است! به این معنی که نمی توان بخشی از توسعه اقتصادی را بر دوش بخش کشاورزی نهاد و دولت فقط در حد کمکهای خیریهای و کمیته امدادی، می تواند کاری برای بخش کشاورزی انجام دهد و نه بیشتر! بیش از این، اعتقادی به این بخش ندارند. در همین زمان، شما میبینید که کویتی ها درخواست دارند که ۳۰ هزار هکتار از اراضی بکر خوزستان را اجاره کنند تا بتوانند تولیدات کشاورزی داشته باشند!
ماهنامه بیان از اولین نشریاتی بود که بعد از امام و با رویکردی انقلابی، به نقد سیاستها و مواضع دولت وقت می پرداخت. این نشریه که صاحب امتیاز و مدیرمسئول آن سیدعلی اکبر محتشمی بود، از خرداد 69 تا فروردین 71 در 18 شماره منتشر و عاقبت توقیف شد. حیات این نشریه همزمان با دوره مجلس سوم به ریاست مهدی کروبی بود و میتوان گفت منتقدان دولت از جناح چپ، عمدتاً در این نشریه و روزنامه سلام قلم میزدند